Rzymskokatolicka Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi – Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi

Rocznica Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej, Rok C – 9 listopada 2025

EWANGELIA Z ROCZNICY POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ, ROK C

Jezus mówił o świątyni swego ciała

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie».
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»
On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Oto słowo Pańskie.

J 2, 13-22

Komentarz do Ewangelii

Znak obecności

Izrael miał jedyną świątynię w Jerozolimie. Miała ona być znakiem obecności jedynego Boga. Ale nawet mając jedną świątynię, lud dopuszcza się bałwochwalstwa, składania hołdu bożkom, tworząc w świątyni kult, który Bogu się nie podobał. Dlatego po znaku godów, kiedy Bóg poślubia na nowo swój lud (wesele w Kanie), Jezus wypełnia kolejny znak: oczyszczenie świątyni. Czyni to, aby wskazać na prawdziwy kult, którego Bóg pragnie, czyli czynienie miłosierdzia i okazywanie miłości, a nie zabieganie o nieskazitelność ofiar ze zwierząt. Dlatego Jezus ukazuje nową świątynię – swoje Ciało. To w niej dopełni się znak obecności Boga. Przez jej zniszczenie (śmierć) i odbudowanie (zmartwychwstanie) ta nowa świątynia staje się znakiem obecności Boga.

W powierzchowności dzisiejszego świata, pośród wielości pozornych znaków miłości, spraw, Panie, aby moje ciało także stawało się świątynią Twej obecności.

Rozważanie zaczerpnięte z Ewangelia 2025, ks. Maciej Warowny, Edycja Świętego Pawła

Patron tygodnia – 14 listopada

Święty Mikołaj Tavelić, męczennik

Według Martyrologium rzymskiego Mikołaj pochodził z dalmatyńskiego Szybernika. Urodził się w 1340 r. na terenie obecnej Chorwacji. Był franciszkaninem. Pracował przez 12 lat jako duszpasterz w Bośni. W 1384 r. zgłosił się do pracy w Kustodii Ziemi Świętej. Przez dłuższy czas opiekował się – wraz z innymi zakonnikami – miejscami kultu i pielgrzymami.

Zginął wraz z trzema towarzyszami: Francuzami Deodatem z Rodez i Piotrem z Narbonne oraz Włochem Stefanem z Cuneo, kiedy postanowili tak jak św. Franciszek głosić Ewangelię Jezusa sułtanowi. Przygotowali wystąpienie na piśmie po łacinie oraz po arabsku i 11 listopada 1391 r. udali się do meczetu Omara. Było to w dniu, w którym mahometanie uroczyście obchodzili Kurban Bayram (Święto Ofiarowania – jedno z najważniejszych świąt w świecie islamu). Nie zostali wpuszczeni, ale zaprowadzono ich do kalifa. Tam zaczęli czytać swój tekst, w którym napisali wprost, że należy odrzucić naukę Mahometa. Słuchający ich tłum muzułmanów zapałał wielkim gniewem. Zażądano wycofania tych stwierdzeń, a potem nalegano, żeby misjonarze wyrzekli się wiary. Kiedy franciszkanie odmówili, zostali brutalnie pobici. Wrzucono ich zakutych w dyby do lochu, gdzie – pozbawieni nawet wody – spędzili trzy dni. 14 listopada 1391 r. zostali zawleczeni na sąd, który odbył się w pobliżu istniejącej do dziś Bramy Dawida w Jerozolimie. Ponownie odmówili zaparcia się Chrystusa. Wtedy zostali zasieczeni mieczami, ich ciała rozerwano na strzępy i spalono, a prochy rozsypano.

Ich męczeństwo opisał wiernie Gerard Calveti, ówczesny gwardian jerozolimskiego konwentu Najświętszego Zbawiciela (San Salvatore). Kult męczenników był żywy niemal od razu po ich śmierci, zwłaszcza w zakonie franciszkańskim. Beatyfikacji Mikołaja Tavelića dokonał w 1889 r. papież Leon XIII. Wszystkich czterech męczenników kanonizował papież Paweł VI 21 czerwca 1970 r. w Rzymie. Są jedynymi kanonizowanymi franciszkańskimi misjonarzami pracującymi na terenie Ziemi Świętej. Mikołaj Tavelić jest pierwszym świętym pochodzącym z Chorwacji.

Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej

Ku Kościołowi synodalnemu – Sześć kroków ku odnowie rodziny i parafii cz. 9.

3. Troska o ubogich

Kiedy Papież [Franciszek] używa słowa „ubogi” ma na myśli całą rzeszę ludzi będących w potrzebie, zarówno materialnej, jak i duchowej. Człowiek mały, człowiek zagubiony, człowiek ubogi, człowiek w potrzebie – to wszystko oznacza człowieka, który w ludzkich wyborach się pogubił i źle wybrał. Najczęściej wiąże się to jeszcze z tym, że nieco oddalił się od Boga i w ten sposób znalazł się w trudnej sytuacji: jest może na marginesie życia społecznego, bądź też w świecie duchowej pustki, próżności, ciemności. I z tym wszystkim nie potrafi sobie poradzić. Jest to więc człowiek, który potrzebuje różnorakiej pomocy, wsparcia. Przy czym ten człowiek nie zawsze musi mieć winę w tym, że dziś jest w takiej a nie innej sytuacji. Chodzi więc o jego sytuację materialną – pewne potrzeby, bieda, ale też o potrzeby duchowe. W 2023 roku, w orędziu na VII Światowy Dzień Ubogich pod znamiennym tytułem „Nie odwracaj twarzy od żadnego biednego”, papież Franciszek napisał jeszcze o tym, by umieć i chcieć pomóc dzisiejszemu młodemu pokoleniu. Zwraca uwagę na młodych ludzi, którzy często nie mają winy w tym, że czasem są tak w sobie zagubieni, sfrustrowani i tracą sens życia, ponieważ – w przekonaniu Papieża – są nieraz oszukani przez dzisiejszą bezbożną kulturę. Nie mają winy w tym, że są zagubieni, stali się małymi, potrzebują wsparcia, są bezradni. I Papież apeluje: „Pomóżmy im zareagować w obliczu tych nikczemnych podżegań [świata], żeby każdy mógł znaleźć drogę, którą powinien podążać, aby zdobyć silną i szczodrą tożsamość”. Mocne słowa. I dalej Papież woła: „Ubodzy są ludźmi, mają twarze, historię, serca i duszę. Są braćmi, siostrami ze swoimi zaletami i wadami, jak wszyscy inni, i ważne, aby wejść w osobistą relację z każdym z nich”. Tę myśl papież Franciszek rozwija w homilii podczas Mszy celebrowanej z okazji Światowego Dnia Ubogich: „Patrząc na moich braci i siostry, którzy są w potrzebie, patrząc na tę cywilizację wykluczenia, na tę kulturę odrzucenia, która odpycha ubogich, która odrzuca ludzi z mniejszymi szansami, która odrzuca starych, która odrzuca nienarodzonych… Wszystko odrzuca. Patrząc na to […], poświęćmy się miłowaniu […] najbardziej odrzuconych, zatroszczmy się o ubogich, których obecny jest Chrystus, który dla nas stał się ubogim (por. 2 Kor 8, 9). On utożsamia się z ubogim”. I jeszcze dalszy wątek: „Nie możemy trwać jak ci, o których mówi Ewangelia, podziwiając piękne kamienie świątyni, bez rozpoznania prawdziwej świątyni Boga [w człowieku], w którego obliczu, w którego historii, w którego ranach obecny jest Jezus. […]. Nigdy o tym nie zapominajmy” (Watykan, 13 listopada 2022 r.).

bp Andrzej Czaja

1 grudnia 2024 roku w Kościele w Polsce rozpoczyna się nowy rok duszpasterski pod hasłem „Pielgrzymi Nadziei”.

W Roku Jubileuszowym zapraszamy Państwa do wyjątkowej pielgrzymki. Przez pierwsze miesiące roku towarzyszyć nam będą „Pielgrzymi Nadziei” Nowego Testamentu, święci naszych czasów. Kolejne miesiące będą konkretnymi podpowiedziami jak wyruszyć w drogę i samemu stać się „pielgrzymem nadziei” we współczesnym świecie.

Zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania. PROSZĘ „KLIKNĄĆ” WYBRANY TEMAT:

W drodze do Betlejem (grudzień)

01.12.2024 – Pielgrzymi nadziei – przygoda życia

08.12.2024 – Zgoda na nieoczekiwane – Zwiastowanie

15.12.2024 – Zaufanie pomimo… – Św. Józef

22.12.2024 – Miało być inaczej…-Betlejem

29.12.2024 – Bóg prowadzi – u żłóbka Pana

Pielgrzymi Galilei (styczeń)

05.01.2025 – Pan Bóg zaprasza – św. Piotr

12.01.2025 – Pan uzdrawia – kobieta cierpiąca na krwotok

19.01.2025 – Pan szuka – zagubiona owca

26.01.2025 – Pan karmi – obfitość chleba