V Niedziela Wielkanocna – Rok B, 28 kwietnia 2024 r.
EWANGELIA Z V NIEDZIELI WIELKANOCNEJ, ROK B
Kto trwa w Chrystusie, przynosi owoc obfity
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».
Oto słowo Pańskie.
J 15, 1-8
Komentarz do Ewangelii
Żywa łączność z Jezusem
Kolejna bardzo wymowna alegoria, tym razem o winnym krzewie i latoroślach. Ojciec jest tym, który uprawia krzew winny. To porównanie jest znane ze Starego Testamentu (Iz 5). U Izajasza winnicą był Izrael, tu krzewem winnym jest Jezus. Jego uczniowie to gałązki wyrastające z krzewu. Ojciec dba o to, aby gałązki wydały owoce. Dlatego dokonuje dwóch czynności: oczyszcza te, które dają owoc, i odcina te, które nie owocują, aby nie były obciążeniem dla krzewu. Gałązka nie wydaje owocu, kiedy nie krążą w niej życiodajne soki. Ten, kto trwa w Jezusie, czyli jest z Nim w trwałej relacji żywej wiary, przynosi obfity owoc. Każdy człowiek ma więc wybór. Może albo przyjąć naukę Jezusa, zasady Jego Ewangelii i trwać w tym, by uczynić swoje życie owocnym, albo skazać się na zamieranie życia w sobie. Zamiarem Boga jest to, abyśmy przynosili owoc przez żywą łączność z Jezusem.
Ojcze, pragnę być zaszczepiony w boski winny krzew – Twojego Syna Jezusa. Pragnę w Nim zapuszczać korzenie, czerpać z Jego łaski, aby moje życie było owocne. Amen.
Rozważanie zaczerpnięte z Ewangelia 2024, o. Andrzej Kiejza OFMCap, Edycja Świętego Pawła
Patron tygodnia – 30 kwietnia
św. Gualfard
Gualfard urodził się w 1070 r. w Augsburgu. W 1096 r. pielgrzymował wraz z kupcami. Zatrzymał się m.in. w Weronie. Pracował tam krótko przy wyrobie siodeł. Ostatecznie osiadł nad rzeką Adygą nieopodal Werony. Tam, mieszkając w gęstych lasach, prowadził życie pobożne. Po dwudziestu latach odnaleźli go tam myśliwi, którzy sprowadzili go ponownie do Werony. Otworzył więc sklep przy opactwie San Salvatore. Jednak w czasie powodzi ponownie opuścił miasto i zamieszkał w wybudowanej przez siebie pustelni niedaleko kościoła Świętej Trójcy. Jako oblata przyjęli go kameduli z opactwa San Salvatore. Słynął z daru czynienia cudów, co ściągało do niego wielu okolicznych mieszkańców. Żył bardzo pobożnie, wiele pościł i umartwiał się. Zmarł 30 kwietnia 1127 r. Czczony jest jako patron wytwórców siodeł.
Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej
Wierzę w Kościół – katechezy o Domu Bożym dla nas cz. 75.
W adhortacji Christifideles laici św. Jan Paweł II stwierdza: „Tylko w tajemnicy Kościoła, jako tajemnicy komunii, objawia się «tożsamość» świeckich, ich autentyczna godność. A tylko w obrębie tej godności można określić ich powołanie i misję w Kościele i w świecie” (nr 8). Chodzi o to, że wierni świeccy jako ludzie ochrzczeni są w pełnym tego słowa znaczeniu włączeni w Kościół i pełnią wraz z duchowieństwem misję powierzoną przez Chrystusa Kościołowi. Tym samym zaangażowanie ich nie ma charakteru służebnego względem działalności duchowieństwa, lecz spełniają swe własne posłannictwo. Ujęcie to wyraźnie kontrastuje z typowym dla pierwszej połowy ubiegłego stulecia paternalistycznym charakterem stosunku duchowieństwa do świeckich. Świeccy, podejmując zaangażowanie w różnych obszarach życia społecznego, byli delegowani i kontrolowani przez hierarchię; byli – używając sformułowania Piusa XII – jej „przedłużonym ramieniem”. Tymczasem uczestnictwo w potrójnej misji Chrystusa oznacza, że funkcje świeckich wiernych nie różnią się od funkcji duchownych w ten sposób, by miały być spełniane w świecie, podczas gdy drugie w Kościele. Świeccy mają do spełnienia posłannictwo zarówno w Kościele, jak i w świecie; więcej, ich zaangażowanie w sprawy doczesne staje się urzeczywistnianiem posłannictwa Kościoła w świecie.
bp Andrzej Czaja
Program duszpasterski – materiały dla rodzin
3 grudnia 2023 roku w Kościele w Polsce rozpoczyna się nowy rok duszpasterski pod hasłem „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.
W tym roku chcemy bliżej przyjrzeć się różnym powołaniom w Kościele, doświadczyć tego, że wszyscy jesteśmy sobie wzajemnie potrzebni, że dzięki naszej różnorodności możemy się uzupełniać i wzajemnie sobie służyć tym, co każdy z nas otrzymał. Ufamy, że dzięki proponowanym materiałom każdy z nas na nowo odkryje swoje powołanie i charyzmaty, wyraźniej zobaczy jakie zadania i funkcje w Kościele wyznaczył Pan Bóg każdemu z nas. Odkryjemy swoją niepowtarzalność, a jednocześnie niezbędność w Bożym planie zbawienia.
„Materiały dla rodzin” Programu Duszpasterskiego Komisji Duszpasterstwa KEP są formą katechezy, przeznaczonej do indywidualnej/rodzinnej formacji świeckich. Rozważania przygotowane są na każdą niedzielę roku, zaś miesiące wyznaczają kolejne tematy rozważań.
Każda katecheza mieści się na jednej stronie i składa się z trzech części:
1) nauczania Kościoła – w tym roku fragmenty w dużej mierze pochodzą z dokumentów Soboru Watykańskiego II;
2) katechezy na dany temat;
3) zdań proponowanych dla rodzin, które mają poszerzyć prezentowany temat lub są propozycją praktycznego zastosowania przedstawionych treści.
Zapraszamy do aktywnej realizacji Programu Duszpasterskiego: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.
ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z PRZYGOTOWANYMI MATERIAŁAMI KLIKAJĄC W PONIŻSZE PLIKI:
grudzień 2023 – Kościół jest Wspólnotą
03.12.2023 – Skąd wziął się Kościół
10.12.2023 – Trójca Święta źródłem i wzorem dla Kościoła
17.12.2023 – Idziemy wspólnie. Duch Święty działa w Kościele
24.12.2023 – Katolik na miarę XXI wieku
31.12.2023 – Aby wybierać mądrze… O rozeznawaniu w Kościele
styczeń 2024 – Przez chrzest wchodzę do Kościoła
07.01.2024 – Przez chrzest staję się Dzieckiem Boga
14.01.2024 – Jestem znakiem dla świata. Tożsamość chrześcijanina
21.01.2024 – Moje przywileje wynikające z chrztu
28.01.2024 – Moje obowiązki wynikające z chrztu
luty 2024 – Włączam się w życie Boże
04.02.2024 – Piszę do Ciebie list…
11.02.2024 – Źródło życia w radości
18.02.2024 – Listwa zasilająca
25.02.2024 – Kto jest właścicielem tego ogrodu
marzec 2024 – Rok Liturgiczny buduje wspólnotę
31.03.2024 – Czas w ciągu roku
kwiecień 2024 – Kapłani we wspólnocie Kościoła
07.04.2024 – Upodobnienie się do Chrystusa w miłości pasterskiej
14.04.2024 – Głoszenie Słowa Bożego i sprawowanie sakramentów
21.04.2024 – Przynależność do Kościoła lokalnego
28.04.2024 – Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za powołania
maj 2024 – Zakony i osoby konsekrowane we wspólnocie Kościoła
05.05.2024 – Kim są osoby konsekrowane
Na wesoło 
– Z kim Maryja po zwiastowaniu poszła do Elżbiety?
– Z Panem Bogiem.
Tu możesz posłuchać piosenki religijne: